Jeszcze Polska nie zginęła,
Kiedy my żyjemy.
Od 104 lat możemy cieszyć się Ojczyzną wolną i niepodległą. Wydawać by się mogło, że stan taki jest czymś naturalnym, oczywistym. Wydawać by się mogło, że każdy człowiek ma prawo, do tego, by mówić w swoim ojczystym języku, czytać rodzimą literaturę, wyrażać swobodnie myśli. Jednak nasi przodkowie wiedzą, że wolność nie jest dana raz na zawsze. Szanujmy ją zatem i dbajmy jak o najcenniejszy skarb.
Z okazji Narodowego Święta Niepodległości wszystkim Rodakom życzymy tego, by nasz wspólny dom – Polska – był naszym schronieniem i miejscem, gdzie zawsze czujemy się szczęśliwi i bezpieczni.
Społeczność VI Liceum Ogólnokształcącego
im. Króla Zygmunta Augusta w Białymstoku.
A czym jest miłość do Ojczyzny, niech przypomni nam POLSKA NOBLISTKA – Wisława Szymborska.
Bez tej miłości można żyć,
mieć serce suche jak orzeszek,
malutki los naparstkiem pić
z dala od zgryzot i pocieszeń,
na własną miarę znać nadzieję,
w mroku kryjówkę sobie uwić,
o blasku próchna mówić „dnieje”,
o blasku słońca nic nie mówić.
Jakiej miłości brakło im,
że są jak okno wypalone,
rozbite szkło, rozwiany dym,
jak drzewo z nagła powalone,
które za płytko wrosło w ziemię,
któremu wyrwał wiatr korzenie
i jeszcze żyje cząstkę czasu,
ale już traci swe zielenie
i już nie szumi w chórze lasu?
Ziemio ojczysta, ziemio jasna,
nie będę powalonym drzewem.
Codziennie mocniej w ciebie wrastam
radością, smutkiem, dumą, gniewem.
Nie będę jak zerwana nić.
Odrzucam pusto brzmiące słowa.
Można nie kochać cię – i żyć,
ale nie można owocować.